مگر می شود زندگیت را به هم ریخته آفریده باشد؟ او خدای دانه های انار است.

هیچ کس به داد سکوت آدم نمی رسد همه منتظرند تا به داد فریادش برسند...!

کسی شایسته ی آزادی است که هروز بر هوس های خود چیره شود.(گوته)

گاهی احساس می کنم روی دست خدا مانده ام...خسته اش کرده ام...خودش هم نمی داند با من چه کند...!

سکوت ودیگر هیچ نمی گویم که این بزرگترین اعتراض من است به تو...سکوت را دوست دارم به خاطر ابهت بی پایانش...!

چه روزگار نامردیست حالا که پر از حرفیم دیگر زنگ انشا نداریم...!

پوزش خواستن از پس یک اشتباه حتی اگر از یک کودک باشد زیباست.ارد بزرگ

کوتاه می گویم دوستت دارم اما از دوست داشتنت کوتاه نمی آیم...!

این روزها هرجایی را که نگاه می کنم پراست از آدم های بی وجود...!

دانستن این که چه موقع باید فاصله گرفت و چه موقع نزدیک شد کلید ماندگاری هر رابطه ای است...!

نوشته ها بهانه است...فقط می نویسم که یادآوری کنم به یادتم...باورش باتو...

همه بشرند اما فقط بعضی ها انسان اند...(دکتر شریعتی)

پیش هم بودن های دیروز اگر زود گذشت ارزش دیروز را امروز باور کنیم...

زمان آرام می گذرد و تنها با یادت نشسته ام.دنیا هم بگذرد از یادت نمی گذرم...!

خوشبختی می تواند مجموعه ای از بدبختی هایی باشد که هنوز به سرمان نیامده است...(چارلی چاپلین)

فقر بی پولی نیست بلکه فقر بی فرهنگی است...!(چکیده ی جمله ی دکترشریعتی)

نمی فهمم چرا بعضی ها مثل سگ به جان هم می افتند ولی با یک سگ مثل آدم رفتار می کنند...

چه حسرتی است عبور از کنار عابرانی که عطر تو را زده اند اما هیچکدام تو نیستی...

کاش می شد بچگی را زنده کرد*کودکی شد کودکانه گریه کرد*شعرقهرقهرتاقیامت را سرود*ان قیامت که دمی بیشترنبود*فاصله با کودکی هامان چه کرد*کاش می شد بچگانه خنده کرد...

من در سرزمینی زندگی می کنم که به ادم عاشق میگن کودن و احمق و به ادم هفت خط میگن مرد زندگی...خدایا! اخرش نفهمیدم این جایی که من هستم تقدیر من است یا تقصیرمن!!!

گفتی فراموش کردن کار ساده ایست تو فراموش کن من بلد نیستم این ساده ها را...

گاهی انقدر دلم از زندگی سیر می شود که می خواهم تا سقف اسمان پرواز کنم و رویش ارام دراز بکشم!مثل ماهی حوضمان که چند روزیست روی اب است...!

انقدر فریادهایم را سکوت کردم که اگر به چشمانم نگاه کنی کر می شوی...

زندگی سرگذشت در گذشت ارزوهاست...!!!

انکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین چه دل ازار ترین شد چه دل ازار ترین...!!!

شاخه شکستن کار طوفان است توکنارم باش و نوازشم کن...

جز خدا کیست که در سایه ی مهرش باشیم؟رحمت اوست که پیوسته پناه من و تو است...

ارزویت را براورده می کند ان خدایی که اسمان را برای خنداندن یک گل می گریاند...

بیایید خطوط قلبمان را کمتر اشغال کنیم شاید خدا پشت خط باشد...

هنوز هم از بازی کلاغ پر می ترسم!می ترسم بگویم رفاقت ارام بگویی پر...

چه تنهایی عجیبی دارند تنهایی که هرزه شدند...!!!!

هنر انسان بودن و انسان ماندن یک هنر منحصر به فرد است...

تن های هرزه را سنگسار می کنند غافل از انکه شهر پر از فاحشه های مغزی است و کسی نمی داند مغزهای هرزه ویرانگرترند تا تن های هرزه...

این روزها برد با کسی است که بی رحم است از دلت که مایه بگذاری سوخته ای...

زندگی به من اموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست...!

شمع محفل شاهان شدن ذوقی ندارد *ای خوشا شمعی که روشن می کند ویرانه ای را.

حوصله ات که سر می رود با دلم بازی نکن من در بی حوصلگی هایم با تو زندگی کرده ام...!

خاک شو قبل از ان که خاک شوی...

میان ان همه الف وب ومشق دبستان انچه در زندگی واقعیت داشت خط فاصله بود...

ان سوی دلتنگی ها همیشه خدایی هست که داشتن ان جبران همه ی نداشتن هاست.

خوش به حالت ادم خودت بودی وحوایت.کسی نبود حوایت را هوایی کند...

از رو برگرداندن دیگران نگران نباش وقتی نگاه خدا رو به توست...

رفیق پیراهنم را بزن بالا...کمرم را دیدی؟نترس چیزی نیست...!این ها فقط جای خنجرند من نفهمیدم در رفاقت چه شد ولی تو مواظب باش...

                                                           منو ببخش که به تو پیله کرده ام کمی صبر کن پروانه می شوم می روم...

چه بی احساس و بی شعورند ان دسته از انسانهایی که پاییز و زمستان را برای مقام دادن به بهار وتابستان خرد می کنند هما ن هایی که می گویند زمستان با تمام سردیش رفت و جای خود را به بهارداد.این انسان ها اهانت کنندگان به طبیعت هستند.بدانید که همه ی فصل ها زیبایند وبرای تکمیلند نه تحقیر...!

مرغ بریان هم عریان است عاقبتش تنها لذت خوردن ان است...

همین که بمانی غمی نیست بمان چون ماندنت کار کمی نیست...