دانستن این که چه موقع باید فاصله گرفت و چه موقع نزدیک شد کلید ماندگاری هر رابطه ای است...!

نوشته ها بهانه است...فقط می نویسم که یادآوری کنم به یادتم...باورش باتو...

همه بشرند اما فقط بعضی ها انسان اند...(دکتر شریعتی)

پیش هم بودن های دیروز اگر زود گذشت ارزش دیروز را امروز باور کنیم...

زمان آرام می گذرد و تنها با یادت نشسته ام.دنیا هم بگذرد از یادت نمی گذرم...!

خوشبختی می تواند مجموعه ای از بدبختی هایی باشد که هنوز به سرمان نیامده است...(چارلی چاپلین)

فقر بی پولی نیست بلکه فقر بی فرهنگی است...!(چکیده ی جمله ی دکترشریعتی)

نمی فهمم چرا بعضی ها مثل سگ به جان هم می افتند ولی با یک سگ مثل آدم رفتار می کنند...

چه حسرتی است عبور از کنار عابرانی که عطر تو را زده اند اما هیچکدام تو نیستی...

کاش می شد بچگی را زنده کرد*کودکی شد کودکانه گریه کرد*شعرقهرقهرتاقیامت را سرود*ان قیامت که دمی بیشترنبود*فاصله با کودکی هامان چه کرد*کاش می شد بچگانه خنده کرد...

من در سرزمینی زندگی می کنم که به ادم عاشق میگن کودن و احمق و به ادم هفت خط میگن مرد زندگی...خدایا! اخرش نفهمیدم این جایی که من هستم تقدیر من است یا تقصیرمن!!!

گفتی فراموش کردن کار ساده ایست تو فراموش کن من بلد نیستم این ساده ها را...

گاهی انقدر دلم از زندگی سیر می شود که می خواهم تا سقف اسمان پرواز کنم و رویش ارام دراز بکشم!مثل ماهی حوضمان که چند روزیست روی اب است...!

انقدر فریادهایم را سکوت کردم که اگر به چشمانم نگاه کنی کر می شوی...

زندگی سرگذشت در گذشت ارزوهاست...!!!

انکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین چه دل ازار ترین شد چه دل ازار ترین...!!!

شاخه شکستن کار طوفان است توکنارم باش و نوازشم کن...

جز خدا کیست که در سایه ی مهرش باشیم؟رحمت اوست که پیوسته پناه من و تو است...

ارزویت را براورده می کند ان خدایی که اسمان را برای خنداندن یک گل می گریاند...

بیایید خطوط قلبمان را کمتر اشغال کنیم شاید خدا پشت خط باشد...

هنوز هم از بازی کلاغ پر می ترسم!می ترسم بگویم رفاقت ارام بگویی پر...

چه تنهایی عجیبی دارند تنهایی که هرزه شدند...!!!!

هنر انسان بودن و انسان ماندن یک هنر منحصر به فرد است...

تن های هرزه را سنگسار می کنند غافل از انکه شهر پر از فاحشه های مغزی است و کسی نمی داند مغزهای هرزه ویرانگرترند تا تن های هرزه...

این روزها برد با کسی است که بی رحم است از دلت که مایه بگذاری سوخته ای...

زندگی به من اموخت که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست...!

شمع محفل شاهان شدن ذوقی ندارد *ای خوشا شمعی که روشن می کند ویرانه ای را.

حوصله ات که سر می رود با دلم بازی نکن من در بی حوصلگی هایم با تو زندگی کرده ام...!